Bridgerubriek 14 juli
Op het moment dat het Office du Tourisme de sponsoring van de NPO te gelde maakt en beelden van huppelende paarden en fraaie kastelen toont, weet je dat het zomer is. Slechts 22 getatoeëerde mannetjes die achter een bal rennen of vreemd gebruinde fietsers zorgen voor enig vertier. Pas aan het eind van de maand worden de kaarten weer ter hand genomen. Tot die tijd put ik uit eigen werk.
De laatste jaren is mijn palmares, met dank aan mijn teamgenoten, gegroeid en parallel daaraan ook het aantal optredens op BBO. Tot in lengte der jaren blijven blunders en verkeerde beslissingen aanwezig en terug te zien. Als ik op een vrije namiddag een aantal spellen doorspit, komt de vraag op hoe ik in hemelsnaam zoveel doms hebben kunnen doen.
Twee grootslems blijven me altijd bij. Het eerste spel komt uit de finale van de Meesterklasse waar we Bas Drijver en Sjoert Brink treffen.
Ik was al langer ontevreden over het bieden na 1♠-2
N/- | |||||
♠ | A V 4 3 2 | ||||
♥ | H B 6 | ||||
♦ | H 3 | ||||
♣ | H B 2 | ||||
♠ | B 6 | ♠ | H 10 8 7 5 | ||
♥ | 8 4 | ♥ | 9 2 | ||
♦ | B 10 8 6 5 2 | ♦ | V 7 | ||
♣ | V 10 9 | ♣ | 8 7 6 5 | ||
♠ | 9 | ||||
♥ | A V 10 7 5 3 | ||||
♦ | A 9 4 | ||||
♣ | A 4 3 |
Na mijn 1♠ opening biedt Geon 2
Hij vraagt verder met 3
Dit gedeelte van het bieden ging vrij vlot. De een vraagt en de ander geeft antwoord. Nu is het aan Geon om de balans op te maken.
Vanuit zijn hand gezien kan hij altijd een aftroever maken in dummy, want ik heb een 5-3-32, maar blijft hij zitten met een verliezer in de andere lage kleur.
Ik heb echter pas dertien punten laten zien en een vrouwtje in klaveren of ruiten is genoeg. Zelfs het vrij troeven van de schoppenkleur is een optie en kan leiden tot de dertiende slag. Geon herbood 6
Schouderophalend pas ik echter en we verliezen er 11. Westra-Ramondt bieden wel 7
Gelukkig winnen we wel de nationale titel en mogen als bonus naar de Europian Champions Cup in Riga later dat jaar. Negen rondjes kwalificeren en dan de halve en hele finale. Het gaat als een trein en we halen de finale.
Geon en ik beginnen met Danny Molenaar en Tim Verbeek tegen de Noren van Vikersund.
We zitten aan tafel 1 met een camera in mijn snuit, paar toeschouwers en een BBO operator.
Spel 1 valt op tafel:
Z/- | |||||
♠ | H V 10 7 | ||||
♥ | A V 10 | ||||
♦ | B 9 6 4 | ||||
♣ | H V | ||||
♠ | B 8 | ♠ | 6 3 2 | ||
♥ | H B 9 6 | ♥ | 5 3 2 | ||
♦ | H V 10 5 3 | ♦ | 8 7 2 | ||
♣ | 8 3 | ♣ | 7 5 4 2 | ||
♠ | A 9 5 4 | ||||
♥ | 8 7 4 | ||||
♦ | A | ||||
♣ | A B 10 9 6 |
Na mijn 1♣ opening volgt west 1
Beter nieuws kun je niet verwachten, maar Geon laat het bij 4♠. Weer overweeg ik door te bieden. Drie azen een fraaie bakkleur en een singleton in hun kleur. Wat kan ik meer hebben?
Aan de andere kant weet partner meer van mijn hand dan ik van de zijne. Nu hij het bij 4♠ laat, moet ik dat toch respecteren?
Met een scheef oog naar de camera laat ik het bij 4♠ en krijg een hartverzakking als de dummy verschijnt nadat west met
Een betere speelwijze zoals aan de andere tafel leidt tot ook tot dertien slagen. De leider troeft er twee ruiten in de hand en gooit de andere drie rode verliezers na het troeftrekken op de vrije klaveren.
Ik verwonder me over Geons passiviteit na mijn 3♠ bod en ruiten singleton, maar parkeer het spel snel. Geon zelf is er blijkt later twee spellen ziek van. Na afloop vertelt hij me dat ik minimale onevenwichtige handen op drie manieren kan bieden. Met een 3
De Noren aan de andere tafel bieden 7♠ en we verliezen 14 imps. Gelukkig zijn het zo’n beetje de enige impen die ze verdienen in de set en winnen we nog dik.