Bridgerubriek 1 juli

Het open EK is na twee weken afgelopen. Magie Tichá en Wietske van Zwol wonnen goud bij de vrouwenparen. De spanning was groot, want op het laatste spel taste Wietske mis in het tegenspel waardoor de tegenstanders een manchecontract haalden. Aan de streep hadden de Nederlanders net genoeg over om het goud te winnen. Het seniorenteam zorgde eveneens voor medailles. Pas in de halve finale beten ze in het stof tegen de legende Garozzo.

Er was een hoop mis met het kampioenschap. Niet alleen de verplaatsing naar de binnenlanden van Toscane waardoor iedereen een half uur moest reizen van en naar de speelgelegenheid. Ook het uitvallen van de airco, lekker boven de dertig is geen aangename bridgetemperatuur. Een handvol mobiele toiletten voor een paar honderd spelers is evenmin goede reclame voor de EBL. Sommige paren hoopten de finale van het afsluitende parentoernooi te missen, om niet nog eens twee dagen te moeten spelen.

Maar goed, de oudjes malen daar niet om en Willem Gosschalk met Willem van Eijck en Jaap trouwborst met Nico Doremans winnen brons en het had vijf impen gescheeld of men had minstens zilver gehaald. Twee spellen uit de halve finale tegen een Amerikaans-Italiaans team:

N/Allen
A 6 4 3
H 6 3
V 5
A 7 5 2
H V
9 8 2
- V B 10 5
B 10 9 8 4 3 H 7 6 2
H V 10 9 4 B 6
B 10 7 5
A 9 8 7 4 2
A
8 3
 

Trouwborst en Doremans hebben geen last van de buren en bieden via 1♣-1-1♠ snel naar 4♠. Als blijkt dat er maar een troefverliezer is, maakt Nico Doremans vlot tien slagen.
Aan de andere tafel is het begin identiek, maar Willem Gosschalk gooit er een 2 volgbodje tegenaan met de westhand. Noord past, blijkbaar spelen ze geen support-doublet en Willem van Eijck verhoogt de inzet met 3. Zuid heeft te weinig voor 3♠, maar kan de bieding wel aan de gang houden met een doublet.

Noord antwoordt 3 en zo is de schoppenfit verdwenen. Zuid verhoogt naar 4, maar dat contract is zonder kansen. West legt de klaverenslag vast met zijn uitkomst en aan het verlies van een schoppenslag valt evenmin te ontkomen. De leider ontdekt later dat de troeven 4-0 zitten en verliest twee hartenslagen, zodat Garozzo eentje down gaat.

Gosschalk en van Eijck worden later geïnterviewd door Elisabeth van Ettinger voor bridgetopics. Ze melden vol trots tegen Garozzo te hebben gespeeld en van Ettinger weet te vertellen dat Garozzo de Nederlanders goede spelers vindt. Ze glunderen allebei.
De twee excelleren op het volgende spel. Het past prima in mijn strijd tegen vijfkaart hoog gaat voor:

Z/NZ
A B 7 6 5 4
H 5 3
10 7
A 10
V 10 3
H 9 8 2
10 9 4 2 6
8 5 2 9 6
H 9 6 B 7 5 4 3 2
-
A V B 8 7
A H V B 4 3
V 8
 

Willem van Eijck opent de zuidhand met 1. Ik weet dat hele volksstammen met 2♣ of 1 beginnen, maar 1 is de juiste opening.
Begin je met 2♣, dan krijg je nooit beide kleuren in beeld en 1 begraaft de zeskaart ruiten. Dat is natuurlijk niet erg als je niet het onderste uit de kan wil, maar het is wel weinig ondernemend.

Na 1 biedt noord 1♠ en zuid vertelt zijn kracht met de reverse-herbieding 2. Noord weet nu 5 ruitens en 4 hartens in zuid en gaat met 3♣, de vierde kleur op zoek naar meer informatie. Zuid herbiedt 3 en belooft nu een zeskaart ruiten en een vijfkaart harten. Met 5-5 open je 1 en nu je twee keer harten biedt, heb je een vijfkaart en dus(!) zes ruitens.

Noord spreekt met 3♠ de harten af. 4 Zou de ruitenkleur vastleggen. Na 3♠ biedt zuid 4, ook een controle, waarna noord met 4SA de azen checkt. Zuid heeft twee azen en een renonce in schoppen. De manier om die boodschap over te brengen is 5SA bieden. Noord weet welke renonce zuid heeft, omdat hij 4♣ als cue heeft overgeslagen.

Na 5SA informeert noord verder met 6♣. Hij vraagt of troefvrouw aanwezig is. Van Eijck springt naar 7 en bevestigt daarmee het bezit van V.
Prachtig geboden, een biedverloop om trots op te zijn. Het spelen is minder interessant. De troeven en ruitenkleur zijn dicht en de verliezende klaveren wordt geparkeerd op ♠A. +2210 levert 13 imps op als de andere tafel niet verder komt dat 6. Aan het eind jammer genoeg net te weinig om de finale te bereiken.