Bridgerubriek 21 april

Afgelopen weekend begon de landelijke parencompetitie. Op drie niveaus, Meesterklasse, Eerste Divisie en Tweede divisie wordt er gekaart. Op het hoogste plan geen spelers uit de regio. Het hoogst spelende duo vinden we een groep lager, Erik-Jan Krijgsman en Kamiel Cornelissen verdedigen daar de Twentse kleuren. Een groep lager zijn Bob Holl en Henk van Ekelenburg onze vertegenwoordigers.

Dat is een pover aantal. Verhoeven-IJsselmuiden, in het verleden steeds deelnemer, nemen een jaar vrijaf om vandaag te excelleren bij de oude van dagen, maar verder is er niemand die verder wil rijden dan Rijssen.

Holl-Van Ekelenburg is geen vast partnership en de training vooraf op BBO verliep niet naar wens. Van een slechte generale naar een goede uitvoering ging het helaas niet, want de twee staan onderin na het eerste weekend.

Krijgsman-Cornelissen hadden te kampen met ochtendmisère. In de beide ochtendzittingen kwamen ze niet van de grond. Met 47% op zaterdag en zelfs nauwelijks 41% op zondagmorgen zou je zeggen dat ze niet uitgeslapen waren. De middagzittingen bewijzen dat, want met een ruime 56% zitting op zaterdag en de winst met bijna 61 op zondag staan ze voorlopig in de middenmoot.

Ik volg de scores een beetje en bij het volgende spel wil ik het naadje van de kous weten.

O/NZ
H 7 5 4 3
3
A V B 2
A V 6
V 10 2
A B 9 8 6
A V 2 H 10 6
9 8 7 6 10 3
9 4 3 H 10 8
-
B 9 8 7 5 4
H 5 4
B 7 5 2
 

Na 1♠ van oost is zuid te zwak voor een volgbod en na 2♠ van west mist noord de verdeling om in de bieding te stappen. Na twee passen is zuid weer. Hij weet dat partner niet onbemiddeld is, maar ook dat er een vijfkaart schoppen aan de overkant zit.

De kans op een fit is daardoor afgenomen. Met de ongunstige kwetsbaarheid vergt het enige moed om nu in de bieding te stappen. Je wordt zo gedubbeld en met een down doe je niet mee om de topplaatsen op dit spel. Voorzichtige spelers trekken gelaten een paskaartje en komen uit met harten in de hoop partner later een introever te geven.

Krijgsman kent echter geen vrees en vist het 3 kaartje uit de bidding-box. Bas van Engelen op de westplaats doubleert blij. NZ in last lijkt het.
Het wordt nog erger als Kamiel Cornelissen als noord meent met een redoublet een andere speelsoort voor te stellen. Zuid vindt avonturen op het vierniveau echter te gek en past maar.

Het eindcontract wordt dus 3 geredoubleerd en merkwaardig genoeg maakt dat weinig verschil met 3 gedoubleerd. Een down is het ene geval -200 en in het andere -400. Je mag er op rekenen dat het in score weinig uit maakt.

West begint met schoppen de leider troeft in de hand. Erik-Jan steekt over naar dummy met ruiten om een troefje naar de hand te spelen. West neemt 9 met de vrouw en weet dat zuid een bosje troefslagen heeft en vier slagen in ruiten. Het lijkt daarom zaak de klaveren aan te vallen. Zuid snijdt en oost neemt met ♣H.

Oost kan weinig kwaad. Met ruiten of klaveren na komt zuid met H weer in de hand en vervolgt met troef. Een ruitenintroever baat niet met troefheer en door het 3-3 zitsel in troef zijn negen slagen nu simpel.

Geen -200, ook geen +730, maar +960. Dat was nodig voor de top want er waren nog twee daredevils die 3 durfden, maar slechts 730 haalden. 3 Kan overigens down met schoppen door als west met V aan slag komt. De leider gaat dan kort en strandt met acht slagen en een nul.

Goed iedereen was wel wakker vanaf dit spel.

In Zwolle hebben Bob Holl en Henk van Ekelenburg hele andere problemen.

N/-
V 10 9 6 3
H 7 5
6 3
5 4 3
8
2
B 9 4 3 A V 10 8 6
A V B 10 4 H 9 8 2
B 10 9 A V 6
A H B 7 5 4
2
7 5
H 8 7 2
 

Je geeft iedereen een lange kleur en hier en daar een singleton en hoog bieden is vanzelfsprekend.

Na 1 volgt zuid rustig met 1♠. West jumpt naar 4 met de ijdele hoop noord de mond te snoeren, maar je weet eigenlijk al dat er 4♠ komt. Misschien is 4 als fitbid een alternatief, hoewel je aan de lichte kant bent.

Dat gebeurt ook en na twee passen mag west de balans opmaken. Het lijkt erop dat je de meerderheid aan punten hebt, zodat het jouw spel is. Je troeven zijn pover, de singleton schoppen en fraaie ruitens echter een dikke plus. West kiest voor 5.

Dat laatste bod zal ongetwijfeld partner proberen te helpen na een eventueel 5♠ bod van de buren. Partner past echter op 5. Dat is verrassend. Het 4 bod duidt in het algemeen op een forse fit, zodat passen op 5 merkwaardig is. Je ruilt een beter betalende speelsoort in voor een lage kleur.
Gelukkig schieten de tegenstanders te hulp. Ze hebben nooit geleerd dat het vijfniveau van de buren is en met de rechtvaardiging: we hebben niet zo’n eind gereden on tegen te spelen, gaat zuid nog naar 5♠.

Kassa denk je. Met twee verliezers in ruiten, twee in klaveren en eentje in harten is dat een smakelijke +500 voor OW. Maar dan moet er wel iemand doubleren Henk en Bob laten ITMA herleven met “After you, Claude. No, after you, Cecil”.

Bob filosofeert na afloop dat beiden overwaarde hebben en dus ook allebei hadden kunnen (moeten) doubleren en daar kan ik het mee eens zijn. Nu is drie down in 5♠ een kogelronde nul, terwijl hetzelfde contract met een rood kruis erover voor stralende gezichten zorgt de rest van de dag.

Vandaag het NK senioren in Utrecht en volgende week het vervolg en slot van de parencompetitie.