Bridgerubriek 29 april

Weinig goed nieuws over de resultaten bij de landelijke parencompetities van onze buurtgenoten. Krijgsman-Cornelissen degraderen uit de Meesterklasse, Van Ekelenburg-Van der Veen uit de eerste divisie en Holl-Steen en Sijtsma-Los uit de tweede divisie. Slechts Verhoeven-IJsselmuiden handhaven zich, maar dat is misschien een nog wel grotere deceptie.

In een poll op het net waren we van te voren als favoriet bestempeld, maar konden die rol nooit vervullen. De samenzang klonk vals en uit de toon en eindigde met een povere negende plaats.
De parencompetitie is anders dan het viertallen wat bij mij de boventoon voert. Waar je bij de viertallentelling zo af en toe kunt relaxen, telt bij paren elke slag. -200 Is fataal en dat is in ons frivole partnership weleens lastig te vermijden. Mijn haren rezen ten berge bij het verschijnen van de dummy op het volgende spel:

Z/NZ-
A H 9 4 2
V 7 5
9 7 2
5 3
-
8 6 5
B 8 4 3 2 A H 9
H 5 A V B 8 4
H V 9 8 4 2 10 6
V B 10 7 3
10 6
10 6 3
A B 7
 

Ik pas in de eerste hand en dat doen west (niet mijn keus) en noord ook. Oost begint met 1 en ik pas weer. Er valt weinig te winnen met 1♠. De gezamenlijke honneurkracht is pover en de driekaart in ruiten zeer negatief. West biedt 1 en noord past en oost ook. Meestal duidt dat op een fit en niet zo’n sterke opening. Om me nu over te geven aan 1 is ook al zo wat. Hoewel zeer gevaarlijk probeer ik ze te liften met 1♠. Ik heb niet geopend, niet gevolgd na 1, dus de overkant zal niet de hele wereld verwachten, zou je denken.

Het werkt, west biedt 2♣ en Verhoeven (natuurlijk) 2♠. Ach ja, dat wist ik. Twee passen, maar west is nog niet weg en perst er 3♣ uit. Mijn actie lijkt succes te hebben gehad. Ze zitten twee niveaus hoger in een slechter betalende speelsoort. Ik ben tevreden.

Tot mijn afgrijzen vist de maat 3♠ uit de bak. Geen van beiden hebben we een opening. Geen van beiden heeft gevolgd en we zijn kwetsbaar. Het enige wat de buren moeten doen, is een rood kaartje trekken en ze noteren een top. Beiden kijken naar het biedverloop, kijken naar links en rechts en passen (pff) dan uit.

Links begint met ♣H en ik bedank de overkant voor de dummy en de tegenstanders voor het niet doubleren. Ik zeg erbij dat het ook niet hoefde, omdat ik zo al voor -200 ga. Ik duik de uitkomst en pas de Jansma-regel toe. Die houdt in dat je in je gedachten west beweegt met klaveren door te gaan. Het lukt feilloos. Een tweede klaveren volgt en als een haas claim ik acht slagen voor -100. Bij de buren breekt nu de pleuris uit. Verhoeven en ik grijnzen slechts.

Wat blijkt? Het is slem in harten voor ze, nou ja in elk geval de manche. Enkele OW paren bereiken slechts 2, maar met drie en vier (!) overslagen scoren ze zelfs meer dan een eventuele -200 in 3♠. De pas van oost is niet goed. Je hebt zo’n beetje een sterke 1SA opening en om dan te passen op partners 1 bijbod is zeer pessimistisch.

Hoe je twaalf slagen maakt? Twee keer snijden in troef. Niet het kansrijkst, maar het werkt wel. Een leider kreeg 10 uit. Hoe je moet troef kunt beginnen met een serie in schoppen is me een raadsel.
Onze tegenstanders hadden toch de top kunnen halen door 3♠ te doubleren en dan in slag twee ruiten te switchen.

De kwetsbaarheid is belangrijk. Een goed getimede dubbel als de tegenstanders kwetsbaar zijn helpt bij de score. Ze moeten natuurlijk wel down gaan.

O/NZ
V 8 7 4 3
B 10 4 2
9
A 8 3
6
H 2
A H V 3 9 8 7 6
H V B 8 A 10 7 4 3
H B 7 6 10 4
A B 10 9 5
5
6 5 2
V 9 5 2
 

Ik begin met pas op de oostplaats, maar zuid opent wel. Het wordt 2♠, Muiderberg. Matthieu Verhoeven doubleert en noord verhoogt de inzet tot 3♠. Zonder te wachten tot partner door een tweede doublet een sterke hand toont, bied ik 4. Twee snelle passen volgen, maar noord gaat in retraite. Ik kijk hem aan en denk even dat hij een strafdoublet overweegt. Niet vreemd met mijn hand. Maar na twee minuutjes verschijnt er 4♠. In hetzelfde moment ligt ook mijn doubletkaartje op tafel en kunnen we gaan spelen.

Verhoeven begint met A en switcht naar troef. Ik dek ♠V en zuid wint met het aas. Een kleine ruiten wordt genomen door west, maar hij weet niet goed wat hij na moet spelen. Het wordt uiteindelijk H die de leider weer troeft. Zuid gaat verder met een ruitenaftroever in dummy en een troefje naar de hand. De laatste ruiten wordt getroefd en vanuit noord volgt een klaveren. Ik leg klein, maar zuid speelt ♣9.

Dat is goed gedaan, omdat ik natuurlijk best ♣H kan hebben. West wint met ♣B en speelt ruiten door. Dat is in de dubbele maar baat de leider niet. Hij troeft en incasseert ♣A, maar komt een slag te kort aan het eind van de rit. Opgelucht scoren we +200. De score is teleurstellend, want de helft van het veld speelt en maakt 4. +200 Is onder het midden, maar veel meer dan -790.

4♠ Is namelijk dicht. Na klaveren naar de 9 en de boer komt zuid weer in de hand met een aftroever. Nu ♣V wint de jackpot. West dekt, noord het aas en oost gooit beteuterd de tien. ♣8 Is de hoogste in het pakje en de tiende slag. Dat bleef ons gelukkig bespaard, maar om volgend jaar nou weer naar Zwolle te gaan…

In Hengelo werd tegelijkertijd het jaarlijkse drinken- en kaartenfestival gehouden. Leo en Thea Engbers wonnen nipt voor Geon Steenbakkers met Peter Ran.