Bridgerubriek 2 sept
Dat kijken naar een bridgewedstrijd spannender is dan tweeëntwintig mannetjes over het gras zien hollen, wist ik al. Elke paar minuten een beslissing op leven en dood, of een lange bal naar Benteke is geen vergelijk. Ik benijd Frank de Boer niet. Hetzelfde geldt overigens voor het Franse zestal dat in de finale van de Bermuda Bowl van Amerika verliest. Dat doet pijn.
Acht setjes van 16 spellen is heel wat en de heren nemen er drie dagen voor. Frankrijk heeft halverwege de wedstrijd een kleine voorsprong en met nog een paar spellen in de voorlaatste sessie is het verschil 15 imps. Nog niet voldoende om de bouteilles te ontkurken, maar beter zo dan andersom.
Op spel 110, van de 128, kantelt de pot:
Z/- | |||||
♠ | V B 9 8 4 3 | ||||
♥ | V 9 7 | ||||
♦ | H B 9 | ||||
♣ | B | ||||
♠ | 5 | ♠ | A 10 7 2 | ||
♥ | H 10 6 5 4 3 | ♥ | - | ||
♦ | V 8 2 | ♦ | 10 6 5 4 3 | ||
♣ | H 5 4 | ♣ | A V 9 8 | ||
♠ | H 6 | ||||
♥ | A B 8 2 | ||||
♦ | A 7 | ||||
♣ | 10 7 6 3 2 |
Met 15 imps voor ga je (nog) niet op je lauweren rusten, maar vermijd je wel donkere steegjes. Moss opent de zuidhand met 1
Moss ziet een kans en verhoogt de inzet met redoublet. Volcker, west, peinst en past uiteindelijk. Noord vindt het ook prima en Bessis legt na een enorme denkpauze ook een groen kaartje. 2♠XX wordt het eindcontract.
Over het bieden op dit spel kun je wel een avondje bomen. Waarom volgt west niet 2
Ik beken dat we niet al die zaken in de systeembesprekening hebben afgedekt en ik denk dat de Fransen dat evenmin hebben gedaan.
In 2♠ heeft de leider geen problemen. De 140 aan de andere tafel wordt vergeleken met 840 aan deze tafel. Het levert de Amerikanen 12 imps op en daarmee is het gat gedicht.
Het valt niet te voorspellen hoe het verloop van de wedstrijd zou zijn geweest zonder dit spel. Ik weet wel dat ik geen seconde zou hebben gedacht aan doublet.
De laatste zestien spellen beginnen met een voorsprong van 9 imps voor Amerika. In die set nog tal van swings. De Amerikanen winnen twee dikkerds met agressief bieden en Frankrijk biedt een slem en een goede manche, maar de eindstreep komt in zicht. Op spel 126 gaat Volcker 4 down in 1SA. Un peu beaucoupe. Aan de andere kant levert Grue maar twee downslagen in en Amerika wint 3 imps. Op het voorlaatste spel missen beide paren klein slem in harten. Zijn de Franse kansen over?
Z/NZ | |||||
♠ | H V 10 8 2 | ||||
♥ | 9 | ||||
♦ | A 7 6 | ||||
♣ | A H 8 7 | ||||
♠ | 9 6 5 | ♠ | 7 | ||
♥ | H V B 10 | ♥ | 8 7 6 5 4 3 | ||
♦ | 10 3 2 | ♦ | 8 5 4 | ||
♣ | 10 6 2 | ♣ | V 4 3 | ||
♠ | A B 4 3 | ||||
♥ | A 2 | ||||
♦ | H V B 9 | ||||
♣ | B 9 5 |
De Fransen bieden 6♠ aan de andere kant en scoren +1430.
De spelers hebben misschien wel een idee hoe de stand is, maar weten niet exact wat de positie is. Grue en Moss bieden simpel. Na 1SA transfereert noord naar schoppen, zuid vertelt dat hij een goede fit heeft. Noord checkt de azen en informeert met 5SA of partner nog wat te melden heeft. Moss meent genoeg te hebben en beëindigt het bieden met een sprong naar 7♠.
Moss heeft zeker een mooie kaart. De ruitenkleur is een zekere plus. Helaas is er een probleem in klaveren en Quantin ( oost) moet hebben gedacht dat le Dieu een Fransman was. ♣V Wordt een slag en Frankrijk wint 100 punten. Samen met de 1430 van de andere kant levert dat 17 imps op. Dat betekent dat het verschil aan de streep slechts twee imps is, maar wel in het voordeel van Amerika.
Twee imps is niks en laat zien hoe belangrijk zo’n onbenullig 1SA spel is waar de leider 4 down gaat. Frankrijk had het overigens nog wel spannender kunnen maken. Op het laatste spel is 7♠ onmaakbaar, maar 7
Andy Robson bood 7