Bridgerubriek 4 februari

Met het bereiken van de finale van de Meesterklasse viertallencompetitie ging voor de tweede keer een droom in vervulling. Dat je net voor het slapen jezelf omhangen met bloemen de beker omhoog ziet houden is leuk, maar leek ver weg. Toch stonden we, Tim Verbeek met Danny Molenaar, Richard Ritmeijer met Maggie Tichá en Geon Steenbakkers en ik, afgelopen zondag voor een volle zaal te hossen. We zijn Nederlands kampioen geworden!

Het duurt een paar dagen voor het besef dat je kampioen bent doordringt, maar ik ben weer op aarde. De telefoon stond niet stil, de berichten op de sociale media zijn talloos. Maar je kunt niet alle dagen taart eten en ook het schrijfwerk roept weer.
De finale kende een zelfde beeld als de halve finale. We staan steeds een beetje achter en in de laatste twee uur denderen we over de tegenstanders heen.
Helemaal in het begin Geons finest hour:

W/NZ
B 10
A V 8 8 4
8 7 6
4 3 2
H 4
9 8 7 2
9 2 H 6 5
V B 9 4 3 2
A H V 10 7 9 8 6 5
A V 6 5 3
10 7 3
A H 10 5
B
 

We beginnen de eerste set tegen Berry Westra en Vincent Ramondt. Op spel een ga ik drie down in 3♣, maar ons nevenpaar maakt 4, zodat we meteen fors voorstaan. Op spel twee is Geon de draad kwijt en gaat down in 3, maar op dit spel is hij helemaal bij de les.
Ik open de westhand met 1SA en na twee passen biedt Berry 2♠ waarop iedereen zwijgt. Ik begin met ♣A en speel de heer in slag twee. Berry aarzelt even en troeft dan. Die aarzeling vertelt dat hij waarschijnlijk maar een vijfkaart troef heeft.

De leider speelt harten naar dummy en snijdt met de boer. Zonder een spoor van aarzeling en dat is lastig, duikt Geon de slag. Zuid gaat verder met troefboer die ik neem met de heer. Een derde, kleine klaveren is voor de negen van oost. Westra besluit een ruiten af te gooien, en neemt het ruitennaspel in de hand. Een tweede troefje is voor de tien in noord en met ruiten komt de leider weer in de hand om de resterende troef te trekken.

Ik gooi ♣10 en B weg. De leider heeft nu acht slagen als hij A speelt. Het feit dat B hield, ik 1SA heb geopend en het nog redelijk vroeg is, verleidt de leider tot een tweede snit in harten. Tot grote verrassing neemt oost de slag en speelt klaveren. Ik heb nog twee dames en claim de laatste twee slagen voor eentje down.
Aan de andere kant maken NZ 3 en we winnen weer een paar punten.

Het Witte Huis speelt natuurlijk niet voor niks de finale. Het is een sterk team. Vooral Bas Drijver en Sjoert Brink kunnen de druk aardig opvoeren en veel punten scoren. Voor de laatste set staan we tien punten achter en de kentering komt bij het volgende spel:

W/Allen
9 5
8 7
H B 10 3
A H 8 7 6
V 6 4 2
10 8
10 9 4 A H B 5 2
2 A V 9 7 5 4
10 9 5 3 2 -
A H B 7 3
V 6 3
8 6
V B 4
 

Aan beide tafels wordt de noordhand met 1♣ geopend en volgt oost met 2SA. Dat laatste bod belooft twee vijfkaarten in de rode kleuren. Het bijbod van zuid is ook aan beide tafels gelijk, namelijk 3. Zuid toont daarmee een vijfkaart schoppen met minstens tien punten. Vaak wordt de laagste cue gebruikt als fit voor partner, maar hier is deze opbouw beter. Je hebt wat meer ruimte.

Aan de tafel van Drijver-Brink biedt noord na 3 3♠. Met een betere hand had hij 3 kunnen bieden, zodat zuid weet dat er aan de overkant geen wereldfit zit voor schoppen. Sjoert kiest daarom voor 3SA. Hij heeft dan wel geen ruitenstop, maar die moet partner maar hebben.

Ritmeijer-Tichá hebben het niet zo ver doorgesproken en Richard kiest geheel in zijn stijl om 3SA te bieden als noord na 3. Vincent Ramondt als oost komt nog langs met 4 met zijn mooie 6-5 en dat betekent dat Berry 4 gedoubleerd moet spelen. De troefstart is voor zuid die vrij automatisch troef terugspeelt. De dummy forceren met twee keer schoppen en dan klaveren scheelt een slag. De leider wint de tweede troef in de hand en neemt een ruitensnit. A en ruiten getroefd betekent dat de verdediging nog een ruiten en twee schoppenslagen maakt voor eentje down.

Brink krijgt 10 uit in zijn 3SA. Oost duikt en de leider wint in de hand. ♣V brengt slecht nieuws, want west blijkt een dekking te hebben. Sjoert incasseert vier slagen in klaveren en speelt dan schoppen. Met de schoppen rond en de vrouw in oost zijn er voldoende slagen, maar als ♠V mis zit valt de regen met bakken uit de lucht.

De camera is gericht op Brink, hij denkt en denkt. En speelt uiteindelijk ♠B. Danny Molenaar wint de slag met ♠V en incasseert de vrije ♣10. Dan volgt ruiten. Oost heeft twee ruitens en de rest van de harten en zuid gaat vier down. 400 +200 maakt 12 imps en dat is een forse deuk in de voorsprong van Het Witte Huis. Als Brink even later aangehouden wordt in 2♠ en 1100 down gaat, neemt ’t Onstein voor het eerst de leiding en staat die niet meer af.

Tranen, zoenen en high fives na afloop. We zijn Nederlands kampioen!