Bridgerubriek 5 aug
Moeilijker dan het winnen van een wereldtitel wordt gezegd. Zeven dagen, 64 spellen per dag, buffelen tegen de sterkste tegenstanders ter wereld en als je verliest, lig je eruit. Dat is de Spingold, de hoofdmoot van de Summer Nationals in Toronto. Slechts drie landgenoten, Jansma, Verhees en van Prooijen, lukte het ooit die beker omhoog te tillen.
De Nederlandse profs zijn er weer, maar stranden vroeger of later in het toernooi. Het bovengenoemde drietal blijft het langst in leven, maar ook zij vinden voor de finale al hun Waterloo. De laatste twee teams zijn Diamond, uit Amerika en het Italiaanse-Argentijnse-Deense Lavazza. De koffiedrinkers staan 41 imps voor met nog maar een setje te gaan, maar bijten alsnog het stof en verliezen op het laatste spel met vijf imps verschil.
Twee spellen van de Nederlanders. Simon de Wijs en Bauke Muller spelen voor Sonsini met onder andere de “Amerikaan” Bertens in het nevenpaar. Het zestal haalt de voorpagina van een landelijk bridgeblad door al na twee van de vier setjes de handdoek te gooien tegen de latere winnaars. Het waarom is niet bekend, dus onthoud ik me van commentaar.
W/- | |||||
♠ | B 10 4 | ||||
♥ | B 8 4 | ||||
♦ | A 9 4 | ||||
♣ | H V 9 6 | ||||
♠ | V 9 8 7 5 | ♠ | 6 3 2 | ||
♥ | H 5 | ♥ | V 10 9 7 6 3 2 | ||
♦ | 7 2 | ♦ | V | ||
♣ | 10 8 3 2 | ♣ | 7 4 | ||
♠ | A H | ||||
♥ | A | ||||
♦ | H B 10 8 5 3 | ||||
♣ | A B 5 |
Een mooie 7
Na twee passen gooit oost een spijkermat uit, hij opent 3
Moet Muller doorbieden? Zonder twijfel natuurlijk, als je beide handen bekijkt. Je maakt alle slagen met ruiten als troef, dus passen is geen optie. Maar is dat wel zo? Partner heeft niet geopend en zuid gaat gezien het 3SA bod uit van enige hartenwaarde aan de andere kant. Partner heeft vulling nodig in klaveren en ruiten om slem te kunnen maken, dus enige voorzichtigheid is aan de orde.
Na een tijdje trekt Bauke een groen kaartje en dat is mis. Noord maakt alle slagen en dat kost een slempremie.
4
Zo gemakkelijk met alle handen zichtbaar, toch?
Louk Verhees en Ricco van Prooijen waren om het beleefd te zeggen niet erg gelukkig dat ze gepasseerd werden voor de Bermuda Bowl in Lyon. Ze blijven echter een paar van formaat en eindigen als beste nationale duo.
Z/Allen | |||||
♠ | V 5 4 | ||||
♥ | A 8 5 4 | ||||
♦ | 9 8 3 | ||||
♣ | H 6 5 | ||||
♠ | A H 10 7 6 2 | ♠ | B 8 | ||
♥ | H 9 | ♥ | B 6 3 2 | ||
♦ | V 6 5 | ♦ | 10 7 2 | ||
♣ | B 8 | ♣ | 10 7 4 2 | ||
♠ | 9 3 | ||||
♥ | V 10 7 | ||||
♦ | A H B 4 | ||||
♣ | A V 9 3 |
Na 1SA van Verhees biedt noord 2♠. Hij toont een lage kleur of een evenwichtige hand met inviterende kracht. Verhees antwoordt 3♣, een maximum en Ricco van Prooijen biedt 3SA. Iedereen schrikt hierna op als west doubleert.
Na drie rondjes schoppen, oost gooit een ruiten en zuid een harten speelt de leider ruiten naar het aas en gaat door met ♣A en klaveren naar de heer. West gooit ♣B de tweede keer, zodat je een vork hebt over een eventuele ♣10 in oost. Maar moet je snijden of ♣V spelen in de hoop dat west B108 heeft?
Gezien de zeskaart schoppen in west en een halfoog naar het principe van de beperkte keus ligt klaveren naar de negen voor de hand. Als dat lukt, incasseert Verhees ook ♣V. West moet twee keer afgooien en kan kiezen uit een aantal kwaden. Gezien de ruitendiscard van oost, zit
West begint daarom met het afgooien van een harten en daarna een schoppen. Louk laat zich niet foppen en speelt harten naar het aas en vangt de secce heer en scoort zijn negende slag. +750 en 200 ( 3SA -2) betaalt 14 imps.