Bridgerubriek 6 januari

Met het toernooibridge in Nederland is het slecht gesteld. We kunnen mijmeren over Caransa of Hoechst, maar die evenementen komen niet meer terug. De Nacht van Twente, Twenteviertallen ze bestaan niet meer. Er wordt nog wel gespeeld. Een keer in de twee weken op de club en als ze heel lief en minstens drie keer vragen een gemengde parencompetitie. Wat wel furore maakt zijn de drives waar aan de inwendige mens wordt gedacht.

De Stamppotdrive, kroegentochten en andere wedstijden waar meer is dan alleen kaarten hebben over belangstelling niet te klagen en moeten zelfs mensen weigeren. Het gaat duidelijk niet om het kaartspel maar men wil een dagje uit en daar hoort eten en drinken bij.
Aan het eind van jaar is er de Oliebollendrive. Ik vermoed dat ze in de rust oliebollen serveren en dat vinden we gezellig. In Borne moet je zijn en dat vonden 216 mensen ook. Een klasse apart waren Marijke Haug en Ben Zuidinga. Met meer dan 71% werd de rest van het veld op grote afstand gehouden.

Ik was helaas verhinderd, maar de lokale parentijgers Bob Holl en Rien Steen zijn wel van de partij. Vorig jaar gingen ze me de overgebleven bollen aan de haal, maar dit jaar kommer en kwel. Bob stuurt een verslagje.

O/NZ
A 10 8
A B 6 5
B 6 5
V 9 2
5 4 3
-
V 9 7 4 H 10 8 3
V 4 2 A H 10 9 7 3
10 6 3 A H 4
H V B 9 7 6 2
2
8
B 8 7 5
 

Holl-Steen zitten noord-zuid en ontmoeten Wim Hendriks en Ronald Zilversmit. Oost begint met 1 en Rien Steen volgt bescheiden 2♠. In viertallen heb je geen probleem. Ben je onder de 50 dan volg je 4♠ en voor de oudere onder ons is 3♠ het bod. Een eau de cologne verdeling garandeert een extra slag, zodat je zelf niet tegen wel hoog in de boom kunt klimmen.

Die ongunstige kwetsbaarheid doet in een parenwedstrijd alle bellen afgaan. Met -200 kun je gespeeld hebben als een leeuw, maar je verliest het van alle deelscores in de andere lijn.
Na 2♠ zit Bob even met de mond vol, handen vettig en de poedersuiker waait op tafel, want hij past. Dat laat oost een makkelijke entree, hij doubleert informatief.

Zuid past en west biedt 3. Bob heeft zijn bol op, want hij doet met 3♠ een duit in het zakje. Oost gaat met zijn os natuurlijk naar 4, en na twee passen doubleert noord. Dat lijkt zuid helemaal niks, de verdedigende slag in schoppen is verdampt na noords steun, hij biedt 4♠.

Dat is goed gezien, want 4 wordt ondanks het 4-1 zitsel in troef gemaakt. De leider troeft de schoppenstart en speelt harten. Noord wint A en forceert de leider opnieuw met schoppen, maar de slag wordt getroefd in de dummy en na H gaat de leider ruiten spelen. Noord maakt nog twee troefslagen, maar daarmee is de koek op.

4♠ Lukt ook. Je troeft de tweede ruiten, haalt de troeven en moet slechts de klaveren goed raken. Gelukkig zit ♣ 10 in de knip en voor de zekerheid beide plaatjes bij oost.
Helaas voor Holl-Steen ziet oost meer in zelf spelen dan tegenspelen van 4♠, want hij biedt 5 in de uitpas. Bob neemt dat contract ook mee en zuid moet met harten beginnen om dat down te krijgen. Dat doet Rien, maar de +100 is een schamele beloning met de rits plusscores in schoppen in NZ.

Scoorde het eerste spel nog een beetje, spel twee deed dat niet:

W/-
9
A V 2
H 6 4
A H V B 8 6
H B 8 4 3 2
10 9 6 5
B H 10 9 8 6
B 5 3 2 8 7
7 5 9 3
A V
7 5 4 3
A V 10 9
10 4 2
 

Holl-Steen tegen Pauline en Alfred Agteres.
Opnieuw bieden OW te voorzichtig. West opent met een Multi 2 en na het doublet van noord biedt oost slechts 2♠. Daarmee vertelt hij hoger te willen als partner harten heeft, maar slechts tot 2♠ willen gaan als west een zwakke twee in schoppen heeft. In het achterhoofd zal Rien partner ongetwijfeld ruimte willen geven mocht hij toch een sterke hand hebben.

De ervaring leert dat het zelden loont. Meteen 3 maakt het de buren lastiger. Het is de vraag of zuid dan wel 3SA durft.
Na 2♠ springt zuid naar 3SA en verhoogt noord naar 6SA.

West begint met B en de leider neemt met het aas en begint aan de klaveren. Het spel is simpel. Je incasseert alle hoge in klaveren en speelt vervolgens drie keer ruiten. Bekend is nu de veredeling in ruiten Je weet ook dat west zes kaarten in schoppen heeft. Als hij er daar nog twee van over heeft, speel je de vierde ruiten. West komt aan slag en mag in de schoppenvork spelen.

Een paar keer werd 6♣ geboden, maar het veld speelde voornamelijk 3SA. Dat Holl-Steen geen nul incasseerden, kwam door een paar dat redde met 6♠. Niet kwetsbaar is alles wat goedkoper, maar -1100 is nog steeds meer dan de slempremie.