Bridgerubriek 10 oktober 2015

Ik zit op maandag rustig de pastinaak te schillen, heerlijk als puree, en kijk hoe de Nederlandse vrouwen op hun sloffen het Italiaanse team aan de kant zetten. Een paar tafels verder vecht het tweede team van Amerika tegen China. De achterstand met nog twee spellen lijkt hopeloos. Een saaie deelscore op het laatste spel en een koude manche op het voorlaatste. Hurd-Wooldridge bieden inderdaad 4♠ op spel 31, maar de Chinese noord is nog niet klaar:

O/OW
-
A 10 9 7 6
H 9 8 3
10 9 5 4
V 9 8 5 4 3 2
A H
V 2 H B 8
5 4 A V 10 7
H 8 A 7 6 3
B 10 7 6
5 4 3
B 6 2
V B 2
 

Na 2SA van oost transfereert west met 4♥ naar schoppen. Noord geeft een uitkomstdoublet en oost biedt 4♠. Met elf IMPen voor geen tijd voor heroïsche acties zou je zeggen, maar de Chinese noord heeft nog puf. Met 4SA brengt hij de andere kleuren in beeld. Er ontstaat onduidelijk, want zuid weet niet of de harten van noord langer zijn dan de andere kleur(en) en kiest voor zijn robuuste klaveren. 5♣ Wordt gedoubleerd en jolijt alom. Iedereen zit te tellen hoeveel downslagen er mogelijk zijn. Met vier down verliezen de Chinezen “slechts” 5 imps en met vijf down ( 1100) zijn het er precies 10. Vanaf zes down nemen de Amerikanen de leiding in wedstrijd.

Met ruiten uit ligt de leider voor zeven down. Oost neemt de slag met ♦V en speelt troef voor de heer van west. Een tweede ruiten voor het aas en ruiten getroefd leidt tot zeven down ( 1700). Oost speelt echter ♦10 in slag drie en de leider wint met de boer. Dat reduceert het aantal downslagen tot zes, maar +1400 is voor het Amerikaanse team voldoende om met twee imps de leiding te pakken.

Concurrerend bieden is een must, maar om met de noordhand een tweede keer te bieden is minder verstandig. Het misverstand over de lengte van de kleuren, waardoor zuid voor 5♣ kiest, is niet zo relevant, want 5♥ gaat met goed spel ook zes down.

USA dus twee puntjes voor, maar nog een spel te gaan. Aan de ene tafel gaat de Chinese noord op het laatste spel twee down in 3SA, maar de Amerikanen eindigen in 5♣. Ook dat contract is met goed spel twee down. De leider tast na drie slagen echter mis en drie down is mogelijk. Dat zou leiden tot een remise en extra spellen zijn dan de oplossing. Helaas vindt de verdediging niet de juiste voortzetting en eindigt de leider met twee down en een wash. Enerverend einde en Amerika naar de halve finale.

Het nationale vrouwenteam speelt in de kwartfinale tegen Italië en wint uiteindelijk vrij gemakkelijk, kijk mee:


O/Allen
8 6
8 5 2
V B 8 7 6 5
B 7
B 7 3
10 5 4 2
7 3 A V 10 9 6
A H 3 4 2
9 8 5 4 3 V 6
A H V 9
H B 4
10 9
A H 10 2
 

Beide zuidspelers in 3SA en west begint aan beide tafels met ♦A en switcht als een haas naar klaveren. Zuid legt klein in dummy en wint in de hand om met ruiten te vervolgen. In deze slag ontstaat het verschil. Waar Meike Wortel meteen ♦H pakt, en een zucht van opluchting slaakt als partner nog bekent én ♣B dekt met de vrouw zodat zuid nooit aan de overkant komt, duikt west een rondje aan de andere tafel. Anneke Simons is nu in de dummy en speelt harten naar de boer, de andere hoge klaveren en vier rondjes schoppen. Oost komt aan slag met slechts harten, zodat ze de leider nog ♥H moet gunnen.

Aan de andere tafel is er ook een eindspel. Oost komt met ♠10 aan slag en heeft slechts harten. Met ♥9 brengt Michielsen de leider weer aan slag met ♥B, maar kan hierna de laatste twee slagen claimen.

Woensdagmorgen trekken zware buien over het land. Nederland staat tegen Amerika al een beetje achter, maar de waterval die dan over de vrouwen heen valt, betekent het einde van de kansen op goud. Nederland strandt in de halve finale en wordt 4e.