Bridgerubriek 16 juni

Vandaag eindigt in Oostende het Europees kampioenschap. De drie viertallen toernooien, open, vrouwen en senioren vormen de hoofdmoot, maar de avonturen aan de Belgische kust waren voor Matthieu Verhoeven en mij al eerder afgelopen. Wij speelden de senioren paren en nadat op de eerste dag de app-box overstroomde met gelukwensen, was het de rest van de week een ritje in de escalateur naar beneden.

We kunnen diverse redenen aanwijzen waarom het bergafwaarts ging. Zo kreeg Matthieu ’s nachts bezoek van Jan van Genten, of Jannen van Gent. De juiste meervoudsvorm en het gekrijs hielden hem uit zijn slaap. Ook een rijtje Poolse paren ( acht stuks) achterelkaar was geen prettig bezoek.
Zelf lieten we ook een of twee steekjes vallen en zo eindigden we na de kwalificatie op de 25ste plek. De eerste 24 mochten naar de finale, zodat die avond de bodem van de fles zichtbaar werd.

Toch waren er ook veel leuke momenten. Tegen Short-Goodman kregen we een slem tegen waarbij de vraagbiedingen van de een door zijn partner op een andere wijze werden geïnterpreteerd. Ze bereiken als enige 6, en we krijgen naast zero points ook de welgemeende apologies.

Wraak!

N/-
A B 4 3
4
A B 5 2
H B 8 3
V 8 6
9 7 2
B 8 H V 10 9 3 2
H 10 9 3 V 7
A 10 6 4 V 2
H 10 5
A 7 6 5
8 6 4
9 7 5
 

Waar minder getalenteerde spelers misschien met 2 volgen na de 1 opening van noord, biedt Verhoeven rustig 1. Het geeft zuid de kans 1SA te piepen en zo zijn eigen graf te graven. Ik wil graag doubleren als west, maar we spelen een doublet na een 1SA volgbod als andere kleuren en pas daarom vlot.

Ook noord zwijgt. Met een dubbele hartendekking in zuid en enige vulling in een of twee lage kleuren een goed idee, maar nu is een kleurcontract beter. Ik begin met B en Matthieu neemt over met de heer en als zuid duikt, speelt hij V na. Door de harten op deze manier te spelen toont hij een entree in de hoogste kleur. Op de derde ronde schoppen dump ik daarom een schoppen. Dat is toevallig een even kaart en als zuid informeert hoe we afgooien en Matthieu oneven aan roept, is de leider in last.

Goodman neemt de derde ronde en speelt een klaveren naar de boer. Oost neemt en lepelt nog drie hoge harten op. De leider bewaart zwarte kaarten en zet A sec. Ik heb ondertussen door dat partner helemaal geen schoppenplaat heeft en houd mijn resterende schoppen vast. Matthieu speelt ruiten na en de leider casht ♠A en speelt een kleine schoppen naar … zijn tien.

Toch gelukt! Ik win met ♠V en incasseer H en ♣A voor drie down en een volle top. We verontschuldigen ons niet, maar danken de gents wel.

Zoals bekend houdt Matthieu van vlot spelen en een beetje doorbieden. Niet zelden keek ik met verbazing naar de dummy en moest een tijdje piekeren hoe dit weer gehaald kon worden. Frappant genoeg lukte dat, met hulp van de buren, bijna altijd. Op het volgende spel eindigde slechts een handvol leiders in slem en twee waren er succesvol.

N/OW
A H
8 3
A H 6 4
H B 8 5 3
7 3
10 5 2
H 7 4 B 6 5 2
V B 7 5 10 9 3
A 10 4 2 9 7 6
V B 9 8 6 4
A V 10 9
8 2
V
 

De spelverdelingen staan niet op de site, dus moet ik een beetje gokken. De honneurs kloppen, maar de kleintjes kunnen elders gezeten hebben.
Als ik het spel zie, constateer ik dat partner er weer aardig aangesleurd heeft.

Ik open de noordhand met 1♣ en herbied 2 na zijn schoppenbod. Ik houd er niet van om met twee kleintjes in harten 2SA te bieden als er een alternatief is. Matthieu gaat na 2 verder met 2 de vierde kleur. Ik antwoord 2♠ en beloof slechts een dubbelton. Met een driekaart is 3♠ op zijn plaats.

Na 2♠ zie ik het 4♣ kaartje op de biedbak liggen. De vierde kleur en het volgende bod daarop zijn vaak mistige biedingen bij de edelachtbare, maar hier vermoed ik dat hij een splinter doet. Hoe dan ook, 4 spreekt voor zich en als zuid de azen vraagt heb ik er drie voor zowel klaveren als schoppen. De bak komt terug met 6♠, dus toch een splinter.

Verhoeven krijgt troef uit en dat is fijn. Hij neemt in de dummy en speelt meteen klaveren naar de vrouw. West neemt, maar is kansloos. De leider komt in dummy met troef, troeft een klaveren in zijn hand en haalt de laatste troef op.
Dan met ruiten naar de overkant om op de vrije klaveren zijn verliezende harten te dumpen. Zo is hij niet afhankelijk van de positie van H.

De leiders die in het stof beten kregen ruiten uit. Als je dan ook een klaveren afgeeft, krijg je weer ruiten na en dat ontneemt je de entree naar de vrije klaveren. Je moet dan dus hopen dat H op zijn plaats zit. Je ziet dat hij fout zit, zodat die leiders down gingen.

Na nog enig jolijt op de laatste dag eindigen we als dertiende in de B en racen naar huis om de dag erna weer achter BBO te ploffen om “onze jongens” aan te moedigen.