Bridgerubriek 17 juni

Een vakantietripje zorgde voor een weekje rust en voor sommigen het gemis van de column. Vorige week mocht ik mee met de baas naar Corsica om zon op te snuiven, aangenaam te eten en ook een potje te kaarten. Op Corsica is jaarlijks een trio van toernooien en we deden mee aan een van die drie. In Porto Vecchio beginnen we met twee dagen open paren, gevolgd door de gemengde paren en als afsluiting de Patton.

De open paren speel ik met Richard Ritmeijer en we winnen. Er ligt nog een embargo op publicatie van die spellen, maar de Patton, een soort viertallen, die ik speel met Tim Verbeek en Thea de Leeuw en Bob Drijver aan de andere kant verloopt tot de laatste ronde net zo succesvol.
Ik speel voor het eerst met Tim en onze systeembespreking duurt een half glas wijn. Toch hadden we nauwelijks moeite met het bieden op het volgende spel:

Z/Allen
♠ A 7 5 4 3
♥ A H 2
♦ A H 6 3
♣ 8
♠ B 8
♠ 10
♥ V 10 6 4 ♥ 9 8 7
♦ 9 7 5 2 ♦ 8 4
♣ B 7 3 ♣ H V 10 9 6 4 2
♠ H v 9 6 2
♥ B 5 3
♦ V B 10
♣ A 5
 

Verbeek opent de zuidhand met 1♠ en ik antwoord 2SA. Er was niet gesproken over de kracht van het 2SA en het leek me de beste manier om de schoppenkleur af te spreken. Zuid herbiedt 3SA en daarmee belooft hij geen minimale opening en het bod is niet forcing. Ik pas natuurlijk niet, maar ga verder met 4♣, een controlebod. Oost doubleert en Tim zwaait als een haas af in 4♠. Niet minimaal ontkent niet een minimum.

Ik check de azen en zie (5♠) dat hij beide ontbrekende schoppenplaatjes heeft en ♣A. Heren vragen heeft weinig zin. Ik ben meer geïnteresseerd in de rode dames. Met 6♦ focus ik in eerste instantie op een derde ronde controle in ruiten. Zuid heeft die derde ronde controle met ♦V en antwoordt 7♦. Tim houdt rekening met AH-vijfde ruiten en A-derde schoppen bij mij. In dat geval is 7♦ misschien beter.

Ik heb echter een beuk van een schoppenfit en bied 7♠. Na klaveren uit claimt de leider zonder een slag te spelen. We noteren +2210.
Met alleen ♦V is 7♠ niet helemaal dicht, maar buiten de beloofde honneurs en ♦V zal zuid zeker nog een plaatje moeten hebben voor het 3SA bod. Aan de andere kant bood Pszczola met zijn partner ook 7♠ en sloeg het spel uit.

We speelden solide en accuraat, maar zo af en toe was er ruimte voor humor:

W/Allenb
♠ A
♥ B 10 7 4
♦ B 10 6
♣ H 9 8 6 4
♠ 10 9 8
♠ B 7 4 3
♥ A V 9 8 6 3 ♥ 2
♦ 9 5 3 ♦ H V 8 2
♣ B ♣ A V 5 3
♠ H V 6 5 2
♥ H 5
♦ A 7 4
♣ 10 7 2
 

Tim begint met een zwakke twee in harten en zuid beëindigt het bieden met 2♠. ♣B houdt de eerste de slag en Verbeek speelt ♥A en zijn kleinste harten terug. Dat laatste is duidelijk een geval van kleurpreferentie en hij vraagt mij, mocht ik aan slag komen klaveren na te spelen.
Ik troef de derde slag en weet dat klaveren na geen haast heeft. Ik heb sowieso al twee slagen in klaveren. Ik speel passief troef, partner de tien, en de leider wint in dummy. Zuid probeert met ♥B een extra slag te ontwikkelen, maar ik troef voor met de boer.

De leider troeft over en speelt ♣10. Ik win twee slagen in klaveren en speel ook een derde rondje De leider dumpt een ruiten en Tim troeft met de 8. Harten na troef ik voor met ♠7 zodat troefnegen van partner een slag wordt. Ik kijk naar de overkant en zie mijn partner breed grijnzen. De arme leider gaat drie down en dat is kwetsbaar een klein vermogen op een deelscorespelletje bij de Patton.

Na dertien van de veertien ronden staan wij, les jeuns lions, fier aan de kop net voor ingevlogen Poolse professionals en Franse internationals. De laatste ronde wordt echter nipt verloren en worden we gepasseerd door drie andere teams. Met een vierde plaats kunnen we toch wel thuiskomen.

Op de terugweg stoppen we in Florence om Jan en Aida Jansma en Richard en Magie Ritmeijer af te zetten en vliegt de rest door naar huis.
Dat is overigens geen straf, want de Gambas Sauvage als voorgerecht en de Langouste als hoofdgerecht op 10 kilometer hoog smaken best.