Bridgerubriek 1 oktober

Afgelopen vrijdag werden de wereldkampioenen van Wroclaw verwelkomd op de club. De voorzitter spreekt een woord, de kurken gaan van de flessen en de halve club maakt foto’s van de helden. De kampioenen glunderen na een week nog steeds en verhalen over de gebeurtenissen in Polen. Na de festiviteiten is er nog ruimte voor een volledige clubavond, maar eerst…

Om de saamhorigheid te verstevigen en wat netter op de plaat te staan zijn er polo’s voor alle clubleden die in de externe competities spelen. We moeten direct passen en voor Matthieu en mijzelf is het een behoorlijke klus om ons in zo’n truitje te hijsen. Het atletisch figuur past amper in maatje large.

Hierna komen eindelijk de kaarten op tafel.

N/-
7 6 5 3
B 9 7
H 10
A V 5 4
A V 9 4 2
H B 10 8
3 2 10 6 4
9 2 B 8 6 4
H B 8 3 6 2
-
A H V 8 5
A V 7 5 3
10 9 7
 

We nemen het op tegen Bart Nab (west) en Bob Drijver. Het begin is kalm, we beginnen met drie passen, maar daarna doet iedereen een flinke duit in de zak. Matthieu Verhoeven opent 1 in de vierde en west volgt 1♠. Ik bied hierna 2♠ en beloof een goede verhoging naar 3 met ten hoogste drie troeven. Bob concurreert met 3♠, maar zuid laat met 4 zien dat hij in elk geval de manche wil spelen en toont de kleur waar hij waarden in heeft. Ik heb een mooie kaart voor het bieden tot dan en overweeg 5♣, maar talloze avonturen in 5Hoog die met een minscore eindigen maken me angstig en ik laat het bij 4 .

Je verwacht dat het bieden afgelopen is, maar west gooit de reddingsboei uit met 4♠. Ik pas, aanmoedigend en Verhoeven biedt 5. Na afloop verzinnen we 4SA met de zuidhand als slempoging. Noord kan dan meewerken met 5♣ om na 5, Last Train de bal in de koppen met 6. Wel brutaal als de buren je 4 kunnen laten spelen om na de redding nog naar slem te gaan.

Enfin, het blijft bij 5 en nadat de leider de schoppenuitkomst, speelt hij eerst drie keer ruiten, troeft de laatste om dat pas de troeven te tackelen. Met ♣H op zijn plek zijn er twaalf slagen, maar niemand heeft slem geboden. Zelfs 4♠ gedoubleerd zou meer opgeleverd hebben dan de manche in harten. De leider verliest zes slagen en dat betekent 1 impje ten opzichte van 4+2.

Op het tweede spel dezelfde vraag of 4♠ een goede redding is:

Z/All
-
H 9 6 2
V B 8 7 3
V 10 9 4
B 7 6 3 2
A V 9 8 4
V 7 5 4 A 3
10 6 4 9 5 2
2 B 6 4
H 10 5
B 10 8
A H
A H 7 5 3
 

Aan onze tafel twee zeer voorzichtige opponenten. Zuid trapt af met een loeisterke 1SA om na 2♣ van noord te antwoorden met 2. Noord kijkt daar even naar, maar past dan. De manche is niet zeker en ruiten is vast een goede deelscore. 2♣ Bieden na 1SA en dan passen op 2 toont meestal korte klaveren. Ik overweeg wel om nog 2♠ te bieden, maar omdat een fit niet zeker is, zwijg ik beleefd.

Opgetogen en in vliegende vaart maakt zuid elf slagen en ik kijk verbaasd naar het spel. 2 Is wel heel bescheiden. Met V in de knip kunnen de tegenstanders zelfs 6♣ maken.

Na 1♣ van zuid en een 1 bijbod – we slaan de ruiten over – volgt oost 1♠ en doubleert zuid om een driekaart harten te tonen. Na een steuntje van west, 2♠ voor degenen die 80 of ouder zijn, 3♠ als middle of the road actie en 4♠ voor de junioren meldt noord zijn klaverensteun. Een enthousiaste zuidspeler vindt dan vast de route naar slem. Slechts een keer bereiken NZ 6♣, Van Egdom-Walgemoet natuurlijk en de rest speelt 3SA.

Bob en Bart, eentje is nog een beetje junior, bereiken 4♠. Zuid doubleert en de kosten zijn 800 punten. Goed als de rest slem biedt, niet lucratief als ze het bij de manche houden.