Bridgerubriek 6 juni 2015

Het is niet vaak dat je verwelkomd wordt bij de deur van het nationale denksportcentrum. Slechts ten tijde van de bekerfinales staat een leuke dame bij de ingang. Ze wijst de weg, maar dat is slechts bedoeld voor de deelnemers aan de Hoofdklasse of Elffersbeker. Wij, van de NBB beker, zijn hier thuis, sommigen hebben zelfs een eigen kapstokhaakje. De “beker” is de kortste weg naar een titel, want na drie voorronden volgt de finale met vier teams. Dit jaar Crash, Pegasus, het Witte Huis en ons eigen team, ’t Onstein.

We zijn redelijk succesvol in de beker, want van de laatste vijf afleveringen wonnen we vier keer en ook dit keer zijn we favoriet. Maar het begin is altijd stroef en ik schiet in mijn eigen voet op het volgende spel:

W/-
♠ 8 7 5 3 2
♥ 9 7 4
♦ V 4 2
♣ 10 9
♠ 9 6
♠ H B 4
♥ 6 ♥ 5 2
♦ B 8 7 3 ♦ H 9 5
♣ A B 8 7 5 2 ♣ H V 6 4 3
♠ A V 10
♥ A H V B 10 8 3
♦ A 10 6
♣ -
 
West Noord Oost Zuid
Steenbakkers Zwart IJsselmuiden Heinsman
3♣ pas 3♥ 6♥
Allen passen

Na de 3♣ opening van Geon Steenbakkers weet ik zeker dat de tegenstanders een manche kunnen maken en het doel is een rookgordijn op te werpen zodat ze mistasten. Recentelijk is de jump naar 4♥ of 4♠ succesvol geweest. Simon de Wijs hield op die manier Fantoni-Nunes uit een koude 7♠ door zelf 4♠ te bieden na een 3♦ opening van zijn partner. De crux is dat een doublet informatief is en de speler met een vuist vol schoppen of harten een pas op de plaats moet maken. Ik dacht zuid met 3♥ ook voor het blok te zetten, maar Ron Heinsman dacht geen seconde na en pakte het 6♥ kaartje, waarna iedereen plat was. West begint met ♣A, maar de leider heeft in een vloek en een zucht het plan gevonden. Hij troeft met ♥10, incasseert ♥A en steekt over naar de negen in dummy. Schoppen naar de vrouw lukt en als op ♠A iedereen bekent, is de rest simpel. Zuid geeft een schoppen af, maar kan met ♥3 naar de zeven in dummy om op de twee vrije schoppen zijn verliezende ruiten te parkeren. Zelfs een ruitenuitkomst baat niet als de leider klein speelt in dummy. Ons nevenpaar was minder ambitieus en stopte af in 4♥ zodat we 11 imps verloren. Aan veel tafels begint oost met 1♣, doubleert zuid en verhoogt west naar 3♣. Na twee passen is zuid weer en iedereen biedt 4♥. Geen advertentie voor ondernemend bridge.

Na een klein verlies volgt in de tweede ronde concurrent Witte Huis. We spelen tegen Tim Verbeek en Danny Molenaar. We kennen elkaar goed, want we hebben vorig seizoen vijf sessies tegen elkaar gespeeld in de halve finale. En als je twee dagen naast iemand zit, leer je hem wel kennen. Verbeek-Molenaar is een sterk duo en ze hebben hun zaakjes goed voor elkaar:

N/NZ
♠ H 7 4
♥ 9 8 6 3
♦ A 7 5
♣ A B 4
♠ V 8 5 2
♠ A B 6 3
♥ B 10 4 ♥ 7 2
♦ - ♦ B 6 4 2
♣ H 8 6 5 3 2 ♣ 10 9 7
♠ 10 9
♥ A H V 5
♦ H V 10 9 8 3
♣ V
 

Noord-zuid bieden na een 1♣ opening van noord naar 4♥. Zuid heeft verteld dat hij een zeskaart ruiten heeft, vier troeven en korte klaveren. Die kennis komt ons goed van pas in het tegenspel. Geon Steenbakkers begint met een kleine schoppen en Molenaar speelt ♠H in dummy. Ik neem met het aas en speel ♦B terug. Ik weet dat mijn partner gaat troeven en hoop hem met ♦B te attenderen op een aankomer in de hoogste kleur (♠). Steenbakkers troeft inderdaad en na enig aarzeling volgt een kleine schoppen voor mijn boer en een tweede ruitenintroever voor een onthutsende één down. Schoppen na was geen rocket-science. Met ♠B in de hand had de leider de slag ongetwijfeld laten lopen naar zijn boer en niet de heer gespeeld in dummy. +50 voelt lekker, maar het nevenpaar klimt dit keer wel naar slem en ontsnapt met twee down, zodat we 2 imps verliezen.

De tweede ronde winnen we dik en de derde ontmoeting tegen Pegasus eveneens. Dat betekent dat ruim voor het eind- en dat is wel eens anders geweest – de buit binnen is. Met de herfstbuien is de bridgezomer aangebroken.