Bridgerubriek 14 mei

Verandering van spijs doet eten. Steeds maar weer dezelfde promotie-degradatie leidt tot een suf bestaan. Verenigingen die zo af en toe iets anders op tafel zetten floreren. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het storm loopt als er een andere speelvorm wordt georganiseerd, maar de diehards zijn present.
Bridgen op hemelvaartsdag is niet gebruikelijk. Meer dan de helft van de deelnemers heeft ’s middags geestrijk vocht ingenomen en is slecht voorbereid op de spellen die Henk van Ekelenburg heeft uitgezocht.

Ik nestel me aan een tafel en zie vier keer dezelfde spellen. Dat is naast het feit dat je leuk vergelijkingsmateriaal hebt, ook flink lachen. De helft van de spellen is gecomponeerd, maar de andere twaalf spellen leveren net zoveel vuurwerk op. Kijk voor een kleine impressie onder het kopje “Bridgetheorie”.

Op een van de eerste spellen wordt het plannen in de verdediging getest. Het eindoordeel is dat de deelnemers vergeleken kunnen worden met de defensie van Nederland in het voorjaar van 1940. Argeloos en op de automatische piloot. Gelukkig schiet de vijand met losse flodders:

O/OW
V 10 9 8
9 7 4
A V B 10 8
8
4 3
A 6
3 A B 10 8 5 2
9 6 4 2 3
10 7 5 4 3 2 V B 9 6
H B 7 5 2
H V 6
H 7 5
A H
 

Henk had bedacht dat zuid in 4♠ zou komen en dat lukt de aanwezigen slechts ten dele. Hemmers-Holl lanceren de raket richting de hemel en spelen 5♠. Jan Haverkate en Inez Pelle kiezen daarom voor de eenvoudige manier om de leider down te spelen. A en harten na is met troefaas op de bank voldoende voor een plusje. Rob Waaker en Henk Kamsteeg zoeken het nog hogerop. Zij bieden 6♠ en dat kan zelfs met hulp van de buren niet gemaakt worden.

Aan de andere twee tafels wordt wel 4♠ bereikt. West legt een harten op tafel en als oost A pakt en zuid een kleintje bijgooit, weet oost dat partner een singleton moet hebben. Geef je partner meteen een ruff, dan is de koek op na troefaas en maakt zuid precies zijn contract. Je moet het anders doen.
Het bezit van troefaas is belangrijk. Je hebt controle over het spel. Speel daarom in slag twee ruiten en negeer partners boze blik. Neem daarna troefaas direct en geef partner een aftroever in harten. Als west een beetje heeft opgelet, is ruiten na wel te vinden en houd je de leider op negen slagen.

Het tweede spel is voor de fijnproever:

Z/Allen
H 8 2
10 8 3
H B 10 4
V 7 2
A 6
V B 10 9 7 5 3
V 7 6 5 2 4
6 5 2 -
B 8 5 A 10 9 6 4
4
A H B 9
A V 9 8 7 3
H 3
 

Henk Hemmers opent de zuidhand met 1 en hoewel Bob het nog even in 1SA zoekt, wordt na de schoppenbarrage van oost 5 bereikt. West begint met ♠A en schoppen na.

Henk bekijkt het spel en constateert dat er naast de eerste slag nog twee verliezers dreigen. ♣A gaat zeker verloren en de kans dat V in de knip zit is klein met het preëmptieve schoppenbod van oost. Op ♠H kan wel een verliezer weg, maar dezelfde drie verliezers resteren. Zuid duikt daarom in dummy en troeft de tweede slag in de hand. De troeven worden gehaald en in slag zes speelt de leider een kleine klaveren vanuit de dummy.

Er ontstaan twee scenario’s. Duikt oost dan wint ♣H de slag en dumpt de leider op de hoge ♠H een klaveren. Hij verliest nog wel een harten, maar elf slagen zijn binnen. Neemt oost ♣A dan wint zuid het klaverennaspel in de hand en steekt over naar dummy in troef. Op de vrije ♠H parkeert zuid 9 en op de nu hoge ♣V B. Ook dan zijn er elf slagen.

Van Ekelenburg noemt deze speelwijze de Dilemma Coupe. Ik ken hem als Mortons Fork, maar hoe beestje ook heet, Henk Hemmers maakt fraai elf slagen.