Bridgerubriek 18 januari

Het laatste weekend in de eerste divisie viertallencompetitie leverde geen verrassingen meer op en we werden onbedreigd kampioen door vier van de laatste vijf wedstrijden ruim te winnen. Promotie naar de Meesterklasse is daarmee een feit! Volgend jaar ontmoeten we onze clubgenoten van Onstein 1 en 2 die in de finale beslissen wie er landskampioen wordt. Ook het derde blijft volgend seizoen actief op het hoogste niveau. Zij wonnen ruim de degradatiepoule.

Het is de tweede keer dat Geon Steenbakkers en ik met Magie Tichá en Richard Ritmeijer de op een na hoogste afdeling winnen. Van de vorige keer, zo’n zes jaar geleden, herinner ik me niet veel meer, behalve dat we toen al een dag voor het einde kampioen waren. Dit keer moesten we wachten tot de laatste wedstrijd voor we aan het bier konden.

Opmerkelijk dat we na afloop niet werden getrakteerd op bloemen en een beker. Blijkbaar was een bondsofficial de afspraak vergeten. Nu eindigde de dag een beetje onbevredigend en ging als een nachtkaars uit.

We speelden de hele competitie lekker losjes en bekommerden ons weinig om het resultaat. Doordrukken in de bieding en de tegenstanders verleiden tot een fout was een tactiek die vaak werd toegepast. Daarvan straks een voorbeeld. Nu eerst niet in paniek raken:

N/OW
H B 9 2
2
8 3
H V 10 8 7 2
V 8 5 4 3
-
A V B 6 5 10 8 7 4 3
H 5 B 10 9 7 6 4
6 9 3
A 10 7 6
H 9
A V 2
A B 5 4
 

De noordhand is volgens de gangbare methoden qua punten net te zwak om te openen . Een preëmptieve opening is eveneens uit den boze met de vierkaart schoppen erbij, zodat een pas de normale actie lijkt.

We zijn echter geen puntentellers en zien het glas eerder halfvol dan halfleeg. Geon opent de noordhand dan ook met 1♣. Ik bied 1♠ bij en west komt erin met 2. Het bieden verloopt niet ongunstig voor noord. Fraaie troefsteun, een flinke bakkleur en controle in de kleur van rechts. Steenbakkers slaat 2♠ over en jumpt naar 3♠.

Hij belooft een onevenwichtig spel met troefsteun en niet per se overwaarde aan honneurkracht. Oost doet ook een duit in het zakje en maakt met 4 zijn steun bekend.

Ik volg het bieden met een enige verwondering. De tegenstanders zijn kwetsbaar, ik heb achttien punten en mijn partner heeft geopend. Ze moeten beiden een wilde verdeling hebben om zo hoog mee te kunnen bieden.

Na 4 van oost ga ik verder met 4SA en Geon vertelt een (♠H) aas. Als ik vraag of hij troefvrouw heeft, ontkent hij het bezit van die kaart en besluit ik af te zien van slem. Er is een aas buiten en ook troefvrouw is weg. Met een 4-4 fit en de te verwachte wilde verdelingen te gevaarlijk om slem te proberen. Het eindcontract wordt 5♠.

West begint met A en speelt harten door voor mijn heer. Ik gooi de verliezende ruiten uit de dummy. Als ik ♠A cash renonceert oost en krijg ik een hartverzakking.

Na korte overweging is er echter weinig aan de hand. Ik ga klaveren spelen en als west een keer troeft, kom ik met een hartenaftroever of A in de hand om de resterende troeven van west via een snit onschadelijk te maken. West maakt dus A en slechts een troefje. We scoren +450.

Ook zonder de uitkomst van hartenaas maak ik mijn contract. Stel dat west met troef begint, niet raar als de tegenstanders een 4-4 fit hebben. Ik neem in de hand en speel klaveren. West kan een keer troeven en weer passief troef spelen. Ik haal dan de troeven en lepel de klaveren op. Op het eind komt west in dwang met H en A en wordt ingegooid met harten, als hij het aas sec zet, of ik speel A als hij de heer sec zet.

De helft van het veld scoort tien of elf gedoubleerde slagen in harten in OW en zes leiders in zuid scoren overslagen in 3SA. Avonturen in slem voor NZ lopen fout af. 6♣ Lijkt ok, maar na A en schoppen na in de leider down voor hij aan slag is geweest.

Het tweede spel komt uit de laatste wedstrijd. Onze tegenstanders bungelen onderaan en degradatie staat al vast en wij staan eerste en promoveren zeker. Om des keizers baard dus.

W/OW
B 7 4
7 6
7 6 5
H B 8 7 2
3
10 2
A H V B 10 9 8 5 3
A 4 3 2 H V B 10
V 9 6 5 4 3
A H V 9 8 6 5
4 2
9 8
A 10
 

West begint met 1 en oost biedt 3 bij. Hij belooft met dat bod vier troeven en 6-9 punten. Ik heb een makkelijk 4♠ bod en hoop iedereen de mond te snoeren.

Die hoop is natuurlijk ijdel. West drukt door naar 5 en Geon heeft geen idee wie wat kan maken, 5 is down, en redt met 5♠. Oost heeft geen trek in hogere contracten en doubleert. Iedereen zwijgt en west incasseert twee hoge harten.

Het ziet er somber uit. Twee slagen kwijt en nog twee ruitenslagen buiten betekent twee down. West kan A cashen en een down zeker stellen, maar hij heeft oog voor groter wild. Als ik H heb laat west een downslag schieten. Ruiten kan dan beter vanuit oost worden gespeeld.

Oost heeft steeds de kleinste harten bijgespeeld en daarmee waarden in klaveren getoond. Met waarden in ruiten gooi je een hogere harten bij. West vertrouwt daarop en speelt niet A maar klaveren na.

Mijn gebeden worden verhoord!
Ik neem de slag met ♣10, speel een hoge troef en ook ♣A. Vervolgens met een troef naar de boer om de hoge ♣H te spelen. Nu de kleur rond zit, kan ik ook mijn tweede ruiten opruimen, maar als de klaveren 4-2 hadden gezeten, had ik een klaveren kunnen troeven en met en tweede troef naar ♠7 in dummy om de hoge klaveren te spelen voor een ruitendiscard.

Onthutsend, precies gemaakt. West heeft boze woorden richting oost en dat is terecht. We winnen de wedstrijd met 73-1 en dat is sneu van die ene imp, maar ook tekenend voor wedstrijden waar niks meer op het spel staat.

Volgende week de vierde ronde van het Topcircuit en dan even rust.