Bridgerubriek 19 maart

Het spelen van toernooien is een zeldzaamheid geworden. Een paar decennia geleden was het bijna elk weekend raak. Alkmaar, Tilburg, Den Haag, Emmen en ook Groningen om een paar plaatsen te noemen stonden al aan het begin van het seizoen in de agenda. Maar de krijgers werden oud en het spelen van toernooien, behalve kroegendrives raakte uit de mode. Afgelopen zaterdag een hernieuwde kennismaking met Groningen.

Het lokale denksportcentrum is inmiddels vernoemd naar Jannes van der Wal, maar verder is alles hetzelfde gebleven. Een karakteristiek gebouw uit de Delftse School. Al jaren zitten op de begane grond de schakers en dammers in grote stilte te denken en een verdieping hoger doen de bridgers hetzelfde maar dan met meer kabaal. De 36ste editie had zo in de jaren tachtig gesitueerd kunnen worden. Geen bridgemates, maar een nijvere wedstrijdleider die de indeling maakt, geen gedupliceerde spellen. We moesten zelf schudden aan tafel met kaarten uit de jaren tachtig.

Enfin, het gaat uiteindelijk om het bridgen en dat ging bedroevend. Twee slems die zorgden voor discussie:

O/-
8 5
H V 7 2
A 9 8 5
5 4 3
10 4 2
7 3
A 8 4 3 10 9 5
B V 10 7 6 2
V 9 8 7 2 H 10 6
A H V B 9 6
B 6
H 4 3
A B
 

Een spel uit de laatste ronde. Kans op de overwinning hadden we al lang niet meer, maar de eerste vier hebben prijs, dus een beetje serieus ging het nog wel. De barploeg komt voor de derde keer met een trolley met bier langs en we maken plaats op tafel.
Zuid opent met 2♣ om na 2♦ van noord met 2♠ zijn handtype bekend te maken. Noord steunt en zuid gaat verder met 4♣. Noord doet mee, met 4♦ en na een ferme slok, doubleer ik voor de start. Niet iets wat we normaal doen met zo’n hand, maar de hand doet niet wat het hoofd wil. Zuid past en na azenvragen eindigt het bieden in 6♠. Met troef of harten uit, haalt de leider het door een niet gelijktijdige dubbele dwang, maar met klaveren (makkelijk) en ruiten ( moeilijk) is het down. Partner komt inderdaad met ruiten. Zuid neemt in de hand en speelt zes keer troef. De vierde keer dat de biertrolley langs kwam, was te veel. West gooit om de klaveren bezet te houden een harten en dat is net wat de leider nodig had. Zes schoppens, drie harten, twee ruiten en een klaverenslag is net twaalf. Een teleurstellende -980 die 11 imps kost, omdat het nevenpaar in 4♠ blijft.

Ten tijde van de eerste rondgang van de trolley het volgende slem:

Z/Allen
A H
B 3 2
8 6 4
H B 9 7 4
B 9 4 3
8 7 6 5 2
V 10 9 5 4 8 7
10 7 3 V B 9 2
5 V 3
V 10
A H 6
A H 5
A 10 8 6 2
 

Aan de tafel van ons nevenpaar opent zuid met 2SA en inviteert noord met 4SA voor slem. Zuid neemt de invitatie aan en springt naar 6♣. West, een niet nader te noemen lid van het justitiële apparaat, legt een harten op tafel en als ♥B de slag maakt is zuid binnen en worden de kaarten opgeruimd. Na afloop zijn we het er over eens dat een passieve start beter is. In een inviterend biedverloop heb je zelden haast en is het zaak geen slag cadeau te doen. De keus gaat dan tussen ruiten en schoppen en omdat zuid zeer waarschijnlijk geen vierkaart in schoppen heeft, is een kleine schoppen het beste. Overigens moeten de verdedigers ook met schoppen uit nog uitkijken. Zuid neemt en haalt de troeven en wint ook de andere schoppenhonneur. Dan twee keer harten en drie keer ruiten. Als oost niet heeft gedeblokkeerd en sullig aan slag komt met ♦B, is het spel voorbij. Hij moet in de dubbele trekken en zuids ruitenverliezer wordt opgeruimd.

Aan onze tafel zit ik 6SA. Steenbakkers inviteert niet met twaalf en een vijfkaart. West peinst een tijdje en vist een kleine schoppen uit zijn hand. Ik neem in dummy en incasseer vijf klaverenslagen. Er zijn twee legale maakkansen. ♥V in de dubbelton, of ♠H meenemen en dan drie keer ruiten. Heeft de speler die dan aan slag komt slechts harten met de vrouw dan ben ik binnen. Juist, 17 imps weg.

Toch is niet alles kommer en kwel. Na een waar zuipfestijn, althans volgens bridgemaatstaven, is de drankrekening zoals in de jaren tachtig.