Bridgerubriek 26 oktober
Door al dat gereis naar China had ik al bijna een maand niet meer zelf gespeeld. De eerste kennismaking afgelopen week was de clubavond op vrijdag en was nog buffelen. Na half tien vielen regelmatig mijn ogen dicht. Zaterdag, het kampioenschap van Hengelo, de hele dag ging weer vanzelf. Het resultaat was op vrijdag echter beter dan op zaterdag.
In een parenwedstrijd telt elk spel even zwaar, maar met regelmatig een hand met minder dan vier punten is het ijzer met handen breken. De winnaars waren Peter Ran en Tjeerd Kootstra en zij hadden daar weinig last van. Het duo voerde het veld vanaf het begin soeverein aan.
Wij begonnen met een 7SA tegen en dat tekent vaak de rest van de dag. Met zeventien slagen van top leverde -2220 echter maar 5% op. Blijkbaar is de schroom om voor alle slagen te contracteren te groot.
We kregen zelf twee slemhanden. Nou ja, zo mag je het met enig fatsoen noemen. De eerste zag er zo uit:
Z/OW | |||||
♠ | A H 9 4 | ||||
♥ | H 9 4 2 | ||||
♦ | V B 10 6 3 | ||||
♣ | |||||
♠ | B 5 3 2 | ♠ | V 10 8 | ||
♥ | V 5 | ♥ | A 10 8 7 6 | ||
♦ | 8 7 | ♦ | - | ||
♣ | V 10 6 5 4 | ♣ | H B 9 7 3 | ||
♠ | 7 6 | ||||
♥ | B 3 | ||||
♦ | A H 9 5 4 2 | ||||
♣ | A 8 2 |
Matthieu Verhoeven opent de zuidhand met 1
Met 5♣ vraag ik meteen de azen en partner dient een eventuele ♣A niet mee te tellen. Met 5♠ maakt Verhoeven duidelijk dat hij twee sleutelkaarten (
De tegenstanders hebben steeds beleefd gepast en vragen ook niet naar de bieding, hoewel ze raar opkeken na 5♣. West komt met een kleine klaveren en het gezicht van mijn partner staat zorgelijk.
Hij troeft de klaveren in de dummy en trekt de troeven in twee rondjes eindigend in de hand. De leider heeft de piepkleine aarzeling van oost gemist na het 1
6
Het veld maakt regelmatig twaalf slagen. Zes keer in de manche, maar ook twee keer in slem en een keer in de deelscore! Met de negatieve score doen we niet mee.
Een tweede slem pakt beter uit:
N/- | |||||
♠ | V 7 6 5 | ||||
♥ | A H 10 8 5 4 | ||||
♦ | H 9 2 | ||||
♣ | - | ||||
♠ | 10 8 2 | ♠ | B 4 | ||
♥ | B 9 | ♥ | 3 2 | ||
♦ | A V 4 | ♦ | 10 8 7 5 3 | ||
♣ | B 9 8 7 5 | ♣ | A 10 4 3 | ||
♠ | A H 9 3 | ||||
♥ | V 7 6 | ||||
♦ | B 6 | ||||
♣ | H V 6 2 |
Na mijn 1
Verhoeven is evenmin op de hoogte van het 3SA bod na 3♠ om te informeren waar de korte kleur zit, want hij gaat linea recta naar 4SA. Maar goed ook, want als hij te weten was gekomen dat ik korte klavers heb, zou hij zijn hand zeker hebben afgewaardeerd.
Na 4SA bied ik 6♣. Het bod toont een oneven aantal azen en een renonce in klaveren. Weer een aas buiten, dus hoger dan 6♠ kunnen we niet.
Net als de westspeler op het vorige spel wordt niet geïnformeerd wat 6♣ betekent, want hij komt dood gemoederd met klaveren uit.
Alle zorgen zijn uit het gezicht van mijn partner verdwenen. Hij troeft in de dummy en speelt een harten naar zijn vrouw om nog een tweede klaveren te troeven in noord.
Hierna worden pas de troeven gehaald die uiteraard 3-2 zitten en de harten afgespeeld. Zes slagen in harten en zes in troef is twaalf en het slem is gemaakt.
Het veld is van snelle stappen en vlot thuis, want het gros speelt 4
Het was de vierde editie van het kampioenschap en na wat startproblemen lijkt het toernooi met 42 paren vaste voet aan de grond gekregen te hebben. De formule is dat ook zeer aantrekkelijk. Je speelt elke ronde tegen een paar dat bij je in de buurt staat op de ranglijst. Op die manier blijft het aan de kop spannend tot de laatste ronde.