Bridgerubriek 4 januari

Na dagen van spelletjes met vrouw en kinderen, ik ben een kei in “Mens erger je niet” en “Barricade” is het weer tijd voor het gewone werk. Vandaag de derde ronde van het Topcircuit. Het weekend daarna de laatste vijf wedstrijden in de eerste divisie en dan komt er een eind aan de wekelijkse tocht naar Utrecht. Het voorjaar komt eraan en dat is de tijd voor toernooien en parencompetities en de frequentie daarvan ligt lager.

Die laatste variant speel ik niet met Geon Steenbakkers, maar met Matthieu Verhoeven. Na een keer per ongeluk te zijn gepromoveerd naar de Meesterklasse volgde een vrije val naar de kelder in de tweede divisie. Gelukkig is de weg omhoog weer ingezet en spelen we dit jaar weer een klasse hoger.

Naast de open paren spelen we ook de seniorencompetitie en een keer per jaar een toernooi ver weg. Twee jaar geleden de EK in Oostende en afgelopen jaar wegens een controverse met een onmens ter plekke geen EK. Het werd de Bonn cup in Duitsland. Dit jaar staat Madeira op de planning. Van Oostende zijn me weinig bridgehoogtepunten bij gebleven, maar uit Bonn wel.

Verhoeven is een degelijke speler. Hij heeft zijn bod, speelt accuraat af en tegen, verdedigt als een leeuw, maar schiet soms uit zijn slof als de tegenstanders zijn contract kapen. Het vijfniveau is onze valkuil.

Minstens twee keer heb ik afgelopen jaar een teleurgestelde partner gezien. De eerste keer was het mijn schuld. Het gebeurde bij de parencompetitie:

O/OW
9 8
V 10 9 5
A B 7 6 5 3 2
-
V 7 6 4 3
5 2
B 6 3 7 4 2
- V 8
H 10 7 6 3 A 9 8 5 4 2
A H B 10
A H 8
H 10 9 4
V B
 

Na mijn pas opent zuid met 2SA en informeert noord met 3♣ naar de hoge kleuren. Zuid biedt 3 en na 3♠ van noord blijkt er geen fit in een van de majors. Zuid herbiedt 3SA, maar noord geeft gas met 4. In zijn optie een lange kleur met sleminteresse.

Zuid biedt 4SA en nadat noord past informeer ik naar de betekenis van het bieden. Noord zegt dat 4SA geen belangstelling toont, maar zuid kijkt verbaasd en dacht de azen te vragen.

Matthieu begint met ♣6. We spelen 2e-4e en in paren is de tactiek voorzichtigheid. Geen agressieve uitkomsten die vaak een slag kosten. Het heeft enige tijd gekost voor mijn partner daar aan wilde, maar nu gaat het prima.

De leider gooit een harten van dummy en ik neem met het aas. Zuid gooit ♣B en ik moet beslissen hoe de kleur zit. Ik verwerp de gedachte dat partner met de vierde van boven is begonnen.

Gegeven het feit dat de leider de azen wilde vragen, speel ik hem op ♣H en dat betekent dat partner van een waardeloze kleur is gestart.

Met HVB bij zuid heeft Matthieu dus de tien of de zeven als hoogste en ga ik switchen naar harten of schoppen. Het wordt harten en het commentaar van de leider is ontnuchterend: “dan heb ik de rest”.

Zuid laat zijn kaarten zien en een sip ogende Verhoeven zijn klaverenbezit. Ik verontschuldig me, maar zuid is wel een dwaas.

Bij het tweede spel is het net andersom. Direct na afloop van het spel is mijn partner verheugd tot het moment de frequentiestaat verschijnt:

Z/NZ
A B 3
V 10 3 2
V 6 5
A H 4
H 10 5
7 6 2
- A H 8 5
A H 10 8 7 3 2
B 10 9 7 5 2 V 8 3
V 9 8 4
B 9 7 6 4
B 9 4
6
 

Matthieu past met de zuidhand en na 2♣ ( echt) van west heb ik kwetsbaar geen trek in 2SA met een gepaste partner en doe mee met een informatiedoublet. Oost redoubleert en zuid biedt 2.

Het bieden gaat langzaam verder. Eerst past west traag, ik vlot en doubleert oost met enige reserve. Matthieu zwijgt en west na een geruime peins ook.

Ik ben blij dat ik geen 2SA geboden heb en de snelle 2 van zuid suggereert een vijfkaart, maar kwets tegen niet is een down al een ramp.

West casht twee hoge ruiten en switcht naar ♠10.

Na de twee hoge ruiten kijkt de leider aan tegen twee verliezers in troef en ook ♠H is buiten. Dat zijn er maximaal vijf en het enige drama wat zou kunnen gebeuren is als OW een aftroever vinden. Om die reden neemt Verhoeven met ♠A om meteen een klein troefje te spelen.

De hoop is dat de verbinding ontbreekt voor een aftroever, of oost een dutje doet en de slag een rondje laat gaan. Alles werkt. Oost duikt, er is geen ruff en zuid kan zelfs op zijn gemak een slag ontwikkelen in schoppen.

De wenkbrauw gaat een beetje omhoog als ♠H toch bij west zit, maar met 670 op de lijst is de stemming goed. De schok komt als na afloop de scores bekend worden en we op dit spel onder het midden scoren.

Veel paren spelen 2 gedoubleerd en de andere leiders sneden het schoppenbezit van west eruit en noteren +870. De mond van mijn partner valt open bij het zien van de lijst, maar gelukkig vergoedt de winst van de cup veel!

Komende zomer richting Funchal om daar een tweede Europees kampioenschap te spelen. De afspraak dat we bij winst de zee inspringen staat nog.

Nog vele jaren hoop ik. Proficiat p!