Karikatuur4


Bridgerubriek 18 juni 2022

Op donderdagavond nemen we de trein naar Schiphol. De vlucht naar Madeira is de volgende ochtend voor het krieken van de dag en we vinden geen familielid dat ons midden in de nacht naar de luchthaven kan brengen. Daarbij is het onduidelijk in hoeveel rijen we moeten staan om tijdig bij de gate te komen. Nu arriveren we om half een in de grote hal en de drukte valt mee.

We spoeden ons naar de bagage drop en zijn de eersten van de dag. Er is verder geen mens en na een tiental minuten, waarvan zeven voor Matthieu die zijn laptop in de koffer moet prutsen zijn we van de koffers af. Dat schiet lekker op.

Vervolgens sloffen we naar de security doorgang en ook daar is geen mens te bekennen. Ik ben er binnen een minuutje door. Mijn partner heeft een flesje appelsap mee en dat nodigt uit tot een volledige body-search wat toch gauw tien minuten kost.

Maar al met al zijn de spookverhalen over wachttijden van meerdere uren behoorlijk overdreven en staan we een half uur later al bij de gate. Daar is verder niemand, zodat we op zoek gaan naar enig vertier. Er is welgeteld een zaak open en daar krijg je slechts koffie. Matige service vind ik.

We proberen wat te slapen, maar de banken zijn keihard en niet geschikt om horizontaal te gaan. Het wordt een lange zit. Kwart voor zes kunnen we aan board en stipt op tijd vliegen we naar het zuiden.

Ik ben op Madeira als coach van het vrouwenteam, maar speel eerst de seniorenparen met Matthieu Verhoeven. Een vierdaags evenement en we gaan op en neer. Even leken we ons te plaatsen voor de A-finale, maar de Poolse brigade met de hamer mept ons terug naar de consolation.

Daar houden we huis en winnen de B-finale. Geen wereldprestatie, want er zijn maar zeven (!) paren.

De laatste sessie spelen we 6x2 en aan de eerste tafel haalt de edelachtbare uit:

N/All
♠ 10
♥ A 10 9 5 4 3
♦ A 9 7
♣ A B 6
♠ H V 8 6 3
♠ 7 4 2
♥ V B 7 ♥ 8 2
♦ 6 5 ♦ B 10 8 3 2
♣ 5 4 2 ♣ 9 7 3
♠ A B 9 5
♥ H 6
♦ H V 4
♣ H V 10 8
 

Ik open de noordhand met 1♥ en herbiedt de kleur na 1♠ van zuid. De edelachtbare gaat verder met 2SA. Dat is afgesproken als forcing met ten minste twee kaarten in harten. Er volgt een serie biedingen die minder nauwkeurig zijn gedefinieerd en eindigt met het onvermijdelijke azenvragen. Ik bied 5♦ en vertel mijn drie azen waarop Matthieu verder ploegt met 5♠.

Het bod informeert of ik troefvrouw heb. West doubleert en ik bied 6♥ en ontken de dame. De tray blijft nu even weg en komt terug met 6SA van zuid. Ik heb niets meer te zeggen en pas.

West heeft geloof in zijn uitkomstdubbel en begint met ♠H die de leider neemt. De waardevolle tien in de dummy zorgt er voor dat zuid met ♠9 de boer kan opzetten en ook meteen maakt als west de vrouw neemt en de kleur doorspeelt.

Twee in schoppen, twee in harten, drie in ruiten en vier in klaveren is net eentje te weinig, maar Verhoeven draalt zelden en nu ook niet. Hij tettert vier slagen in klaveren en drie in ruiten en west moet de dekking in harten of schoppen opgeven. “You are my friend”, roept hij en laat na de harten discard VB van die kleur zien.

6SA op een squeeze, een leuk begin van de laatste set. We scoren 6 bij een top van 6. 100% dus. Het tweede spel tegen dezelfde vrienden:

O/~
♠ A 9 7 6
♥ A H 9 6 5 4
♦ V
♣ 6 4
♠ V B 10 3 2
♠ 8 4
♥ B 10 8 2 ♥ V 7
♦ 10 8 2 ♦ B 4 3
♣ V ♣ H B 10 8 7 2
♠ H 5
♥ 3
♦ A H 9 7 6 5
♣ A 9 5 3
 

Na de 3♣ opening volgt zuid 3♦ om na 3♥ van noord 3SA te bieden.

West heeft meer vertrouwen in zijn eigen schoppen dan in de klaveren van zijn maar en start met ♠V. Verhoeven neemt in de hand en steekt over naar ♦V in de dummy. In de derde slag volgt een kleine harten onderuit voor de vrouw van oost.

Die heeft vervolgens meer vertrouwen in zijn eigen klaveren dan de schoppen van west en speelt ♣B na. Matthieu gaat op met het aas en speelt beide hoge ruiten. Een dankjewel knikje naar rechts en links volgt en ook nog drie vrije ruiten.

West begint al ongemakkelijk te draaien en bij de laatste ruiten geeft hij zich al over. Twee keer gesqueezed voor twaalf slagen. `You are still my friend`, weet west te zeggen.

Een tweede 100% brengt ons aan de kop die we met nog een spel te gaan delen met Senior en Penfold, maar een gedeelde top op het laatste spel brengt de overwinning.

We wachten ´s avonds op de medaille en een telefoontje van Marc Rutte, maar niets van dat alles. We organiseren zelf een bescheiden feestje, flesje Bushmills, en de volgende morgen wacht de eerste ronde van het viertallenkampioenschap voor de vrouwen.

Daarover volgende week enige regels.